Melankolia
Oleh : Abraham Yusoff
Bab 5 - Akhirnya
Malam tu aku tak boleh tidur. Kata-kata Amir siang tadi memang mencabar minda. Siapa Amir ni sebenarnya? Kenapa dia boleh tahu apa yang aku rasa?
Entah lah tapi yang penting, malam ni aku tak rasa nak nangis. Aku tak rasa sunyi. Aku tak rasa nak text Fikri, good night. Aku rasa lopong tapi tak lah kosong sangat.
Aku ikhlas maafkan, Fikri. Aku ikhlas lepaskan semua kenangan. Aku ikhlas padamkan harapan. Aku ikhlas maafkan diri aku yang terlalu impikan kesempurnaan sampai aku malu nak hadapi realiti. Aku ikhlas letakkan hidup aku di tanganNya semula tanpa rasa perlu untuk aku sendiri mencorakkannya.
No comments:
Post a Comment